Po odczytaniu uczestnikom spotkania fragmentu opowiadania bibliotekarka zaprezentowała szereg kolorowych ilustracji. Każda z nich przykuwała wzrok paletą barw. Tak właśnie na nas, ludzi, oddziaływają kolory. Postrzegamy je najpierw, potem dopiero zauważamy kontury i kształty. Kolory oddziałują na nas w każdym momencie życia, niektóre z nich kształtują nasze samopoczucie, nastrój, a czasem nawet nastawienie do życia. Tymczasem niewidomi postrzegają swój czarny świat zmysłem dotyku, smaku, słuchu i in. Pokazując stronicę „Czarnej książki kolorów” bibliotekarka wskazała, w jaki sposób osoba niewidząca postrzega deszcz.  Wówczas i my poprosiliśmy, by każde dziecko postarało się odczuć deszcz poprzez zmysł dotyku. Podczas rozmowy o odczuwaniu deszczu dzieci powtarzały, że doświadczyły „kropek”. 

Kolejne ćwiczenie polegało na odgadnięciu potrawy poprzez zmysł smaku, węchu, dotyku. O ile potrawa była charakterystyczna (np. kiszone ogórki), o tyle łatwo i szybko można było odgadnąć. Problem pojawił się w przypadku rodzynek. Wysuszony, mały owoc był trudny do odgadnięcia. Zapytane o pierwsze odczucie po dotknięciu rodzynka dziecko odpowiedziało, że nie było pewne tego co to jest, a nawet, że nie było pewne tego, że chce dalej mieć to coś w dłoni.

Ostatnie ćwiczenie, które zostało przeprowadzone podczas zajęć, miało za zadanie wskazać na sposoby, które mogłyby wspomóc przemieszczanie się osób niewiedzących. Kolejne dzieci kładąc dłoń na ramieniu osoby z przesłoniętymi oczyma prowadziły ją naprzód. Po tym ćwiczeniu dzieci ponownie wskazały na niepewność, lęk i obawę przed każdym nowym krokiem. Niektóre dzieci zauważyły, że pojawiła się także nieufność do osoby prowadzącej.

Ćwiczenia te miały za zadanie wskazanie, że osobom z dysfunkcją widzenia lęk towarzyszy niemal nieprzerwanie. Takim osobom zawsze winniśmy starać się pomóc. Powinniśmy również starać się budować wspólną więź, a na niej zaufanie do nas.

Na koniec spotkania dzieci ponownie miały możliwość zapoznania się z alfabetem Braille’a. Pomimo, iż dla nas, osób widzących, alfabet Braille’a stanowi szyfrogram, dla osób z dysfunkcją wzroku jest sposobem komunikowania się, zgłębiania wiedzy, uczenia się, a nawet korzystania z dóbr kultury.

Przed wyjściem z Biblioteki dzieci obejrzały wystawę fotograficzną Pana Wiesława Burkiewicza i miały możliwość podziwiania unikalnych gatunków gadów i płazów.